ค้นหาหมวดอักษร ม
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' มน ๓, มน- '
มน ๓, มน- หมายถึง [มะนะ, มน, มะนะ-] น. ใจ. (ป.).
คำที่ใกล้เคียงกัน
มนินทรีย์
น. ใจซึ่งเป็นใหญ่ในการรับรู้ธรรมารมณ์ คือ อารมณ์ที่เกิดทางใจ. (ป. มน+อินฺทฺริย).
ม่น
(ถิ่น-อีสาน) ก. ซุก, แทรก.
มนต์, มนตร์
น. คําศักดิ์สิทธิ์, คําสําหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล เช่น สวดมนต์,คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายมนตร์ เวทมนตร์.(ป. มนฺต; ส. มนฺตฺร).
มนต์, มนตร์
น. คําศักดิ์สิทธิ์, คําสําหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล เช่น สวดมนต์,คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายมนตร์ เวทมนตร์.(ป. มนฺต; ส. มนฺตฺร).
มนตรี
น. ที่ปรึกษา, ผู้แนะนํา, ที่ปรึกษาราชการ, ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่, นิยมใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น องคมนตรี รัฐมนตรี เทศมนตรี.(ส.; ป. มนฺตี).
มนท-, มนท์
[มนทะ-] น. ดาวพระเสาร์. ว. เฉื่อย, ช้า; อ่อนแอ; โง่เขลา; ขี้เกียจ.(ป., ส.).
มนท-, มนท์
[มนทะ-] น. ดาวพระเสาร์. ว. เฉื่อย, ช้า; อ่อนแอ; โง่เขลา; ขี้เกียจ.(ป., ส.).
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์
จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒